ارامش لحظه ای

وقتی با زبان چشم صحبت میکنیم زمان کند میشود

ما ارامش لحظه ای هستیم

وقتی دست هایمان در دست هم باشد سنگفرش های خیابان مانند موج دریا ما را تا بی نهایت حمل میکنند

ما ارامش لحظه ای هستیم

ما ان نفس عمیقی هستیم که مسافری که از نور تابان خورشید به زیر درختی پناه برده  میکشد

ما اولین لقمه افطار یک مفلسیم

ما بدون شیطنت های کودکانه مان بیروحیم

ما از انهاییم که صبح هایمان با بالش بازی شروع میشود ... 

یادمان نمیرود وعده های اب بازی قبل از ناهار 

و شب ها دست هایمان صورتمان را تا خود صبح گرم میکند

کسی نمیداند ما چه هستیم یا که هستیم

ما موج های سوار بر دریای زمانیم

ارام روی ان میلغزیم

برایمان فرقی ندارد در انتها به سخره های سنگی برسیم یا شن های نرم ساحل نوازشمان کنند

چون با لحظه لحظه هم خاطره داریم

....!!!