لذت نگاه تو

شبها بی نیازم از اسمان ... 

 

تنها لبخندی میزنم بر کسانی که تصور میکنند خوابیدن زیر اجسام معلق در اسمان و با حسرت نگاه کردنشان مایه ارامش است ... 

من هر شب خیره در سیاهی محض چشمانت به ملاقات ماه میروم!

و در همان بیضی آرمیده و مست تو ... تصویری از خود میبینم که هیچ نقصی در ان نیست.

باور کن ... نخند ... بارها تصویر خود را در اینه و عکس های یادگاری دیده ام. 

بدون هیچ زخمی ... بدون هیچ دردی.

انگار نیازی نیست هزارجور اسمان ریسمان بهم ببافم تا ستاره ای چشمکی بزند ... یا ابرها در مقابلم به رقص درایند تا اندکی ارامش بگیرم.

هر زمان که  چشمانت بسته و باز شود ... هروقت که مژه هایت با همان متانت روی هم برقص ایند ...  ارامش برایم تمام است.

تمام شب ملعبه بازی کودکانه چشمهای ماست.

درهای اسمان چه کسی ...  زودتر به روی دیگری بسته میشود!

 

 

کپی از وبلاگ دیگر!...